1974-1982 yılları ortasında Almanya’da Başbakanlık yapan Helmut Schmidt’in günümüze ışık tutan kitabının ismi “Geleceğin Devletleri”… Schmidt bu kitabında Almanya’nın gelecekteki tarihî rolünü nasıl oynayabileceğini özetle şöyle tanım etmişti.
Avrasya’ya Yönelim: Almanya Avrasya’da, bilhassa de Rusya, Çin ve Orta Asya ülkeleriyle stratejik iştirakler kurarak, ekonomik ve politik alakalarını güçlendirmelidir. Tüm bölge ülkeleriyle eşitlikçi ve karşılıklı fayda sağlayan bir irtibat geliştirmelidir. Almanya’nın global ekonomik sistemdeki rolü lakin bu türlü artabilir.
Enerji Güvenliği: Almanya’nın güç gereksinimleri açısından Avrasya ile olan münasebetleri kritik ehemmiyete sahiptir. Güç güvenliğinin sağlanması için Almanya, Avrasya’nın güç kaynaklarına erişimini artırmalıdır.
Bağımsız Avrupa Birliği: Daha demokratik ve güçlü bir Avrupa Birliği olmalı ve Almanya AB’nin entegrasyonunda başkan konumunda olmalı.
14 yıl evvelki tespitler Almanya’ya nizam dışı bir yol çiziyordu. Sistemin dışına çıkmak o denli kolay iş değil…
GÖRÜNENLER VE ART PLANDAKİLER
Bugün Almanya’da yaşanan hükümet krizini ve mümkün sonuçlarını anlamaya çalışıyoruz. Olayı sadece Toplumsal Demokratlarla(SDP) ile Hür Demokratlar(FDP) ortasındaki bütçe – borçlanma çekişmesi açıklıyor mu?
SDP ile FDP ortasındaki zıt görüş medyaya şöyle yansıyor: Bütçeyi işverenlerden yana mı kullanalım yoksa personellerin refahını artırmak için mi?
Son 3 yılda Almanlar uzun yıllardır yaşamadıkları enflasyonu gördüler. 2022’de yüzde 6,9… 2023’te yüzde 5,9… Faizler birkaç yıl içinde yüzde 0’dan yüzde 4,5’lara fırladı.
Üretimi teşvik edecek vergi indirimlerine gitmek mi, kalabalıkların artırım ve toplumsal dayanak taleplerine kulak vermek mi…
ANA DİNAMİK NE
“Alman siyasetini ve ekonomisini” çıkmazlara götüren ana dinamik ne? Olağan şartlarda Alman sistemi, krizler karşısında tamir düzeneğini çalıştırır. Hristiyan Demokratlar’ın başını çektiği koalisyonlar biter, Toplumsal Demokratların başını çektiği koalisyonlar devreye girer… Yahut daima birlikte masaya otururlar.
Şimdi ise önümüzdeki Ocak ayında yapılacak bir inanç oylaması var. İktidardan düşmesi beklenen SPD-Yeşiller koalisyonun yerine kimin geleceğini kimse iddia edemiyor.
Alman medyasının ve otoritelerinin “ırkçı” diye tanımladığı, Alman milliyetçisi AFD oylarını her geçen gün artırırken sistemi anahtarı olacak bir düzeye çıkıyor. Uzak değil şimdi geçen Eylül başındaki eyalet meclisi seçimlerinde, bir evvelki genel seçimlerden daha şaşırtan bir sonuç elde ettiler. Thüringen’de oyların yüzde 32,8’ine ulaşarak birinci, Saksonya’da ise yüzde 30,6 oy oranıyla ikinci sıraya yükseldiler. İktidardaki SPD ise barajı zorlanarak geçti!
Korkulan milliyetçilik “Alman statükosunun” kapılarına yükleniyor.
ALMAN DIŞ BAĞLAR UZMANININ TESPİTİ
Esas sorumuza dönelim: Almanya sahiden neyle yüzleşiyor?
Alman Dış İlgiler Kurulu (DGAP) sitesinde 17 Mart 2021 günü Araştırma Vazifelisi Dr. Markus Jaeger, “Almanya, Çin-ABD Rekabetinde İki Zorluk Arasında” başlıklı bir makale yayımladı. Burada özetle şu fikri orta attı: “Alman iktisadı hem ABD’ye hem Çin’e ihracat açısından bağımlı durumda. (İki ülkeye toplam ihracat Almanya’nın GSYİH’sinin yüzde 6-8’ini oluşturuyor) Bunlar ortasındaki rekabet Berlin’in iki taraftan da kazanmasını riske atıyor. İkisi ile istikrarlı ilgiler bir yere kadar… Baskı gelecek bu süreç bizi bir tercih yapmaya zorladığında savunmasız durumdayız.”
Hür Demokratlar, Trump’ın seçilmesinin peşi sıra koalisyonu terk etti değil mi?
Almanya’nın iktisat enstitüleri, “Trump’ın AB’ye yüzde 20 gümrük vergisi getireceği bir senaryoda Almanya yüzde 1,5’lik bir büyüme kaybına uğrar” diyor. Bunun önümüzdeki yıllarda Almanya’ya maaliyeti 180 milyar doları bulabilir.
Ukrayna savaşına akıtılan 34 milyar Avroluk yardımının Alman siyasetine tesirini tartışa duralım. Turpun büyüğü heybede…
SADEDE GELELİM
Almanya bu vakte kadar uyguladığı Atlantikçi güvenlik siyasetlerinin ve neoliberal iktisadın faturasını ödemekle baş başa kaldı. Almanya’da milliyetçilik yükselmesin de nerede yükselsin!
Atlantik tertibine yaslanmaya devam ederek çöküşü tercih etmeyeceğine nazaran,
Almanya bir karar vermek zorunda. ABD ikinci Trump devriyle içe dönme siyasetlerine başladığında bu kararı almak daha da hızlanacak. Demem o ki Jaeger’in işaret ettiği gerçekle yüzleşme vakti geldi çattı.
Ne dersiniz Almanya yılarca evvel Schmidt’i dinlese uygun olmaz mıydı?
Osman Erbil
Odav.com